CABBAR OĞLU MEHMET 
Atilla ÌLHAN
( Bu yazıyı yerelde ki evrensel dergisi araştırma gurubu düzenlemiştir.)
Bu bir Atilla İlhan şiiridir. İçinde tüm gerçeklerin saklandığı tarihi bir yaşanmışlık var bu şiirde. Atilla İlhan bu şiiri 21 yaşında işlemiştir. Yıl 1946 dır. Atilla İlhan ‘ın babası o tarihte şu an Osmaniye ilinin Bahçe ilçesinde kaymakamdır. Atilla İlhan da zaman zaman ailesiyle oturur. Bahçe Osmaniyede Amanos Dağlarında ( yerel adla Gavur Dağlarında) bir ilçedir.
Atilla İlhan bu şiiiyle o tarihlerde CHP şiir yarışmasında 2.lik ödülü almıştır.
Bu şiir – destan ‘ı neden buraya aldık.Şiir dergimizin formatına çok uygundu. Şiirin içinde tüm gerçeklerin saklandığı bir yaşanmışlık vardır. Atilla İlhan bu şiir destanda hem ülkemizin geneline ilişkin özellikleri hemde Doğu Çukurova- Osmaniye bölgesinin özelliklerini sade ve çok anlamlı anlatıyor.
Atilla İlhan çocukluk ve gençlik yıllarının bir kısmının geçtiği Osmaniye — Amanos Dağları ( Gavur Dağları ) bölgesinin , kendisine şiir yönünden çok ilham verdiğini, kendisini bir çok konuda esinlediğini yazıyor, kitaplarında.
Kaman civarına bahar gelince
Yıkılır ovadan abdal çadırları
Yücesinde pare pare duman tutmuş
Düldül dağın yaylasında mekan kurulur
Hoş gelmişsin evvel bahar
Nisan ayı içinde donanır dağlar
Donanır yeşilinden alından
İstasyon deresi kabarmıştır
Hacı dağın selinden
Dağlar sıra sıradır eylim eylim
Dağlar uzanır bir uçtan bir uca
Dağlar bir birinden yüce
Yamaçlarında kireç yakılır
Bir ömür boyunca kahrı çekilir
Kimse anlamamış sırrını hikmetini
Bu bereket nerden gelir
Başınızdan duman eksilmesin Gavur dağları
Siz şikayet eylediniz bana
Bahçe kazasının Kaman köyünden
Cabbar oğlu Mehemmedin hikayesini
Yılların yücesinden şöyle bir seyran edelim
Bir avuç toprağıma çöreklenmek için
Yürümüş selamsız sabahsız
Destursuz girmiş memleketime yedi çeşit Frenk askeri
Uğursuz bir hava çökmüş üstüne memleketimin
Uğursuz ve karanlık
Çocuklar gülmemiş artık
Sessiz sessiz ağlamış analar
Oduna giderken vurulmuş veyahut harman yerinde
Avuçları buğday kokan delikanlılar
Ve nice Gavur dağı kızlarının
Birer birer ırzına geçilmiş
Yalvarmış ihtiyarlar Allah’a
Rivayet şöyledir ki
Dumanlı bir güz akşamı
Şu mor dağlar efendim
Destur demiş de yürümüş silkinip kalkmış ayağa
Gel haberi öteden vereyim
Çıkmış dağlara kendiliğinden
Cebbar oğlu Mehemmed Fransıza silah çekmiş
Hür yaşamak uğruna
Irz uğruna namus uğruna
Ana için baba ve kardeş için
Şu mubarek topraklar
Şu mubarek vatan için
Derken efendim
Bir gün Kaman’dan öte
Uğrun uğrun haber ulaşmış
Urfa’nın Antebin köylerine
Gözü kanlı Maraş beylerine
Cebbar oğlu Mehemmed
Burcu burcu çam kokan bir yaz akşamı
Omuz vermiş bir ağaç gövdesine
Usul usul türkü söylüyor
Hasret kuşun kanadında
Deli kuşlar uçun gayrı
Yazımız böyle yazılmış
Bu diyardan göçün gayrı
Kirveleri durdu ve Süleyman
On sekiz adım gerisinde şahin gibi tünemişler kayaların üstüne
Avuçları sıcak bakışları ok gibi
Deliyor her dokunduğu yeri
Biri doğuya bakıyor diğeri batıya
İptida Durdu görüyor geleni yelmidir tozmudur anlamıyor
Lakin bıyıkları terlemeden çeteci oğlan garip Ökkeş
Çok geçmeden getiriyor haberi
Tabur tabur üstümüze varıyor
Düşman yola çıktı Savranlı’dan
Hemen mevzie sokuldu Mehemmed
Yanı başında durdu ve gerisinde Süleyman
Çeteler yer tutup pusu kurdular
Kanlı geçit boyuna
Düşman yanaşırken Kaman köyüne
Bekletmeden yaylım ateş açıldı
Mermi kurşun yağmur gibi saçıldı
İlk seferde on beş kişi vurdular
Ve bir hayli düşman kırdılar
Yamaçlarda koptu kızılca kıyamet
Cesaretlerine söz yoktu ama
Neyleyip nitsinler düşman daha çoktu
Düştü birer birer bütün yiğitler
Gürültüler boğazda sustu nihayet
Demek diz üstü düşmüş Mehemmed
Kirvesi Durdu’nun yanı başına
Kanlar akar yarasından
Al al olmuş çevresinden
Köpük köpük gözlerini doldurur
Bir başına Mehemmed yedi düşman öldürür
Mavzerinin namlusu hala sıcak
Tutulmaz
Ölümün derdi büyük yiğenim
Çare bulunmaz
Aynı akşam doğurmuş karısı Döne
Mavi gözlü bir çocuk sarışın
Bir avuç toprak sarmışlar altına
Ve Kemal koymuşlar adını
Atilla İlhan kimdir : 1925 – 2005 yıllarında yaşayan , İzmir de doğan bir komple sanat , kültür insanıdır. Türk şair, romancı, düşünür, deneme yazarı, gazeteci, senarist ve eleştirmen. Aydın çalışmalarıyla Türk edebiyat ve düşünce dünyasına önemli katkıları olmuştur. Babası Bedri Bey de şairdi.
Atilla İlhan daha lise yıllarında 16 yaşındayken , şu ünlü 141. madde ( sosyal bir sınıfın diğer sosyal sınıf üzerinde tahakkümü …..komünizm propagandası…. ) diye başlayan nedenler liseden atılmış ve mahkum olmuştur. Sonra ki yıllarda üst mahkemelere başvurarak okula gitme kararı aldırmıştır. Türkiye de ve Fransa da üniversiteler de okumuştur. Marksist, sosyalist bir sanat ve düşünce insanıdır.