DESTANDIR ÇUKUROVA

Ayça Öztorun

Yılan zehrini bırakarak süzülürken bu topraklarda, biz üzerine basa basa bileniyorduk haine karşı…

Yalım yalım parlıyordu çatır sıcakta Çukurova’nın yağız teni! Yalım, yalım…

Ve onu kıskanıyordu boza kesmiş kuraklıklar. Bereket çoğaldıkça, insan da bereketleniyordu. İnsan bereketlendikçe düşman çoğalıyordu…

Cangama* bitmezdi bu topraklarda! At namustu, avrat namus, topraksa namus oğlu namus!

Her bir yağız delikanlı, namlunun ağzı oluyordu. Gözlerini daldan budaktan esirgemeyen yiğitti bunlar, bu nedenle Çukurova’da zaferler de ağıtlarda bitmiyordu…

Her biri şahin bakışlı adam, her yan öbek öbek destan ve selam ediyorlardı, ırgatı, marabası, kütlü tarlasından…

Kalemlerine toz olduğum Yaşar Kemal’im, Orhan Kemal’im, kara zindanlarda ışkın vermiş kırmızı karanfile benzeyen Yılmaz Güney’im ve nice yiğitler, ciğer yangını Çukurova’yı dağlara taşlara yazıyordu…

Köyleri limon çiçeği, dağları kekik kokusu, uçsuz bucaksız topraklar, adamı dal budak yeşertiyordu…

Avşar ağıtlarını söyleyen Gümüş’ün, göğe yükselen hayfı* Toroslara yayılıyordu.

Ve her yan destan, her yan buram buram toprak kokuyordu…

Adamın ölümü yaklaştı mı billah, kendi kıyısında titremeye dururmuş!

Ama buranın adamı öyle mi?

Canı Çukurova’yı çekerdi. Hazırdı ölmelere.

“Toprağım da ölmeliyim illaaa! Toprağım da!

” Çukurova araya vermezdi adam olanın canını! Süne süne ölürdü insan bu topraklarda. Süne, süne…

Vücudu dinlene kalırdı. Süne süne laleye, süne süne sümbüle dönerdi.

Bilirdi bu topraklar adam olanı. Puşt olana zerresini satmazdı.

Adamdı Çukurovalı, tövbe inkâra gitmez, tövbe hayınlık etmezdi. “Sonuna kadar bereketine kurban Çukurova’m” derdi. Eğilirdi bir kuru ekmeğe de, hayın olana bükülmezdi. Torosların eteğini öperdi. Anavarza’yı koruyan Şahmerana el ederdi. İlle de Kozan dağı derdi…

Bereketine kurban, dört bir yanı destan Çukurova’m, sanasın her yerden sesi gelirdi.

“El arkayla kalkarmış. Dosta el verinde, düşmana yurt vermeyin!” derdi.

Vebal atardı sırtımıza, Çukurova, boynumuza borç! tembih ederdi.

“Atalarınızdan emanettir size bu topraklar. Güneşimi verdim, Toroslardan akıttım çağıl çağıl sularımı. Yağmurumu saldım doğurgan toprağıma. Gebeydi her bir yanım, aş olmak için horantaya… Çiçekli rayihasını salardım âşıklara. Her biri Leyle ile Mecnun’a denk. Her biri Ferhat ile Şirin, Mem ile Zin… Karayılan gibi şevkle dolanırlardı birbirlerine…

Ne savaşlar gördüm de, el verdim tırnak vermedim düşmanıma! Bu nedenle arsızın pençesi geçmedi toprağıma… Yiğitler koynumda barınırken, arşın arşın korudu her bir yanımı. Mukayyet olun Anavarza’ya, mukayyet olun Kozan Dağına…”

AYÇA ÖZTORUN KİMDİR?

Ayça Öztorun, Adana’nın Kozan ilçesinde doğmuştur. İki çocuk annesidir. Eski dönem Adana Milletvekili, Divan Üyesi, Barış Derneği Yönetim Kurulu Üyesi İsmail Hakkı Öztorun’un kızıdır. Edebiyata olan bağlılığını, çocuk yaşta babasından aldığı öğretim ve eğitimden kaynaklı olduğudur . Ayça Öztorun’un yayınlanmış dört kitabı vardır. “Aydınlığa Adanmış Bir Yaşam” Gökte Yıldız Yerde Ateş adlı romanıyla çıkış yapmıştır. Çiçek Vadisi Bir Cortlak , Yağmurlar Yağdığında novella türünde yayınlamıştır. 2019’da yayınladığı Her Yanımız Olmuş Mizah adlı öyküler kitabıdır. Günümüzü, toplumsal sorunların yaşama yansıyan gerçekliğini kara mizah olarak kaleme alan yazar, romanlarının yanı sıra tiyatro ve film senaryoları vardır.Yazar Öztorun, dönem dönem yerel gazete ve dergilerde köşe yazarlığı yapmaktadır. Bir çok dergide öyküleri yayınlanmaktadır. Kaleme aldığı Gazete Satan Çocuk hikâyesini, senaryoya çevirerek orta metrajlı film çeken Ayça Öztorun, Yaşar Kemal Özgür film festivalinde 300 film arasında en iyi film ödülüne layık görülerek birinci olmuş, İzmir Film festivalinde en iyi seçki filmler arasında yerini almıştır. BLU TV’de en çok izlenen filmler arasına girmiştir. Ece Yalnız’ın yönetmenliğini ve yapını üstlendiği Edebiyattan Sinemaya Orhan Kemal adlı belgeselin senaryosunu yazan Yazar Öztorun çoğunlukla Çukurova’yı kaleme alır ve yöresel dile fazlasıyla hâkimdir. “aslını bilmeyen bir haberdir neslinden” diyerek nesillere geçmişin yaşanmışlıklarını öğreti niyetine yazılarıyla sunduğunu söyle yebiliriz.

AYÇA ÖZTORUN